Geçmişten günümüze kadar hak arama mücadelesi sürmüş,
Bu mücadele gelecekte de devam edecektir.
Neden devam edecektir?
Çünkü alın teriyle kazananlar hiçbir zaman döktükleri terin karşılığını alamazlar değil de almalarına izin verilmez. Çünkü ;
İktidarı, örgütlü olan patronların desteklediği güçler kazanır.
Alın teri ile geçinenler hak istediklerinde, zulüm ve işkencelerden geçirilirken, Hak arama mücadelesi verenlere karşı yine alın teri ile geçinen insanları onların karşısına karşı güç olarak çıkarmak için çok çeşitli yollar, teknikler kullanılır.
Vatan, bayrak, beka, din, iman, seccade, Kur’an…
Halbuki işçilerin amacı evlerinde çoluk çocuğuna aş, ekmek, eğitimini sağlayacağı kadar ücret talep ederler.
İnsanca yaşayacak kadar ücret isterler.
Çocuklarını vatana hizmet için daha iyi yetiştirmeyi arzularlar. Bütün engellemelere rağmen yine de hak arama mücadelesi devam ediyorsa…
.Bu da yeterli olmadı mı devreye devletin silahlı,
Coplu,
Gazlı,
Panzerli güçleri sokulur.
Önce yasalarla alın teri ile çalışanlar bir cenderede iyice sıkıştırılır.
Pestili çıkıncaya kadar,
Direnci kırılıncaya kadar baskılar altında adı işkence olmasa bile işkenceyi aratmayacak kadar yoğun baskılara uğrar.
Direnç gösterenler işten atılır.
Onunla birlikte çalışanlar da aynı baskılara maruz bırakıldıkları halde,
Direnseler kazanacaklarını bildikleri halde ses çıkarmayan, susturulan, baskı altında inletenlerce çalışmaya devam etmeleri sağlanır.
İşçilerin haklarını savunan sendikalar arasında bile adı ne olursa olsun taraftar bulan ve daha çok işçinin değil de kendi geleceklerini düşünen, kendi ceplerini düşünen sendikalar ve sendika ağaları vardır.
Hak arayan işçiler bu konuda da iyice dikkatli olmak zorundadır.
İktidar sahipleri ülkenin geleceği,
İş barışı,
İç huzur,
İstikrar… ve
Daha nice havalı fiyakalı ve de insanların aklını çelecek cümlelerle insanları yaşama standartlarının altında çalışmaya zorlar.
Güç kullanır,
Gaz sıkar,
Tutuklar … ve
Sonu cezaevinde bitecek pek çok yaptırımları uygulamaya sokar.
Çalışanların neden alın terinin karşılığını almadıklarını veya alamadıklarını bizler de sorgulamaya kendimizi zorunlu tutmalıyız.
Hak arayanlara yapılan baskılara,
Zulümlere,
İşkencelere sessiz kalmamız,
Suskun kalmamız … ve hatta
Bazen de taraftar olmamız baskıcı yönetime daha da güç vermektedir.
Hak,
Hukuk,
Adaletli bir yönetim isteyen bizler böylesi bir duruma seyirci kalmamalıyız.
Ne yapmalıyız? diye aklınıza bir soru takılabilir.
Yapılacak tek şey kısa çöpün uzun çöpten hakkını alması için bizim de katkı sağlamak için desteğimiz olmalıdır.
Gücü elinde bulunduran ve Patronlar yanında yer tutan iktidar sahipleri, karşısında örgütlü halk kitlesini bulursa, ister istemez alın teri ile geçinenlerin hakkını vermek zorunda kalacaktır.
Alın teri ile geçinenlerle daha uygun koşullarda anlaşma yolunu tercih edecektir.
Aklımızdan çıkarmayalım ki;
Kurtuluş yok tek başına…Ya hep beraber ya hiç birimiz.
Birleşe birleşe kazanacağız.
1 Mayıs İşçi ve Emekçiler Bayramı, işçi ve emekçiler tarafından dünya çapında kutlanan, birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele günü…
Tüm dünya işçilerine, emekçilerine kutlu olsun.