Sosyal medyada bir haber dolandırılıyor.
Dinci-gerici çevrelerden dağıtıldığı anlaşılan bir haber.
Uzun zamandır orman yangınlarının yaşandığı, önlenemeyen bir doğal felâket/âfet boyutuna vardığı Avustralya’ya ilişkin.
Yangınlar, onca çabaya karşın durdurulup önlenemiyor.
Ama bugünlerde bir mucize oluyor. Müslümanlar topluca dua ediyorlar ve yağmur yağmaya başlıyor.
Allah, Avustralyalı Müslümanların duasına kulak veriyor ve yağmur yağdırıyor.
Bir bakıma, Hristiyan, Yahudi, Hindu, Budist, putperest, dinsiz, milyonlarca Avustralyalıya kulak tıkamış da, Müslümanların yalvarısını benimseyip insaf etmiş “mübarek”.
Bizim oralarda, ne dediğini, sözün nereye vardığını bilmezler için halk, “Hakım derken, bokum diyor.” der.
Bunlara bakılırsa, Allah, koca kıtanın ormanları, bitkileri ve 480 milyon hayvanları yanarken umursamadı. Köpekler bile koala kurtarırken kıkırdayıp durdu. Keyifle seyretti. Aylarca bekledi.
Ama, Müslümanlar toplu duaya çıkınca dayanamadı. Duymazdan gelemedi. Yağmuru saldı yangının üstüne.
“Ancak bana yalvardığınızda insaflı davranırım. Yoksa acımasızımdır.
Hem yaratır, hem yakarım. Keyif benim değil mi?” dercesine.
Böyle düşünüp davranabilen bir varlıksa Allah/tanrı, neresi sonsuz yüceliktir? Sizden farkı var mıdır?
Sizin kadar acımasız, cahil ve cani midir..?
Hiç mi düşünmez, ölçüp biçmezsiniz…?
Siz nesiniz, ne?
