“…Cahil olan cahil şaşar bu işe,canım bu işe kamil olan kişi eyler tamaşa
Ne gerek kavgaya ne lüzum savaşa İnsanlar kendini bildiği zaman…”
(Perişan Ali)
Ceviz kabuğunu doldurmayacak konularda tartışırsınız. Hırslarınızın esiri olup insanları kırmayı bir yol olarak görür ve kendi egolarınızı şişirip şişirip hele de bunları bilinçli olarak yapıyorsanız insanlara olan saygınızı yitirirsiniz. En kötüsü de bu değil mi zaten?
Evet sana, ona, buna söylüyorum. Normalize edilmiş davranışları sergilemek sizlerin işi olsa gerek. Aslında her sektörde karşılaştığımız durumlar. Bir insanın ayağını çirkince kaydırmaya çalışıp yersiz eleştirilerle birlikte malesef ki dedikodu kazanını önyargılarınızla kaynatanlardansınız. Ah güzel insan sen nasıl unutursun insanlığını..¿
Ben bilirimciler,her şeyi mükemmel bir şekilde yaparım diyen insancıklar. Demiş ya halk ozanı “İnsanlar kendini bildiği zaman..” (Perişan Ali) Haddinizi aşan,kendinizi dahi bilmeyenlerdensiniz.
Kesinlikle senden bahsediyor olmalıyım. Gel gelelim konumuza, bu yazımı sanat camiasında olan şahıslar için yazıyorum. Hani BİRLİK vardı , zincir tamlamalarıyla el ele kol kola “BİZ”demenin arzusunda buluşuyorduk. Dünyayı değiştirmek isteyen fakat hâlâ kendisini değiştirmekten korkan kişilerdir bunlar. Devir öyle bir devir ki sanat kapılarının artık insanların birbirine olan güvenini yitirdiği ve kalplerini kapatıp karşısındakini ezmenin yolunu arayan kişilik bozulması yaşayan tipler var. Başarılı bir sanatçı düşünün. Kıskançlıklarınız yüzünden kıymet bilmediğiniz ve kaybettiğimiz nicelerini…
Daha önceden de belirttiğim gibi bunlar her sektörde olan ,fakat OLMAMASI GEREKEN şeyler!
O kadar alıştık ki herkes birbirine düşman kesilmekte. “Yok o kişi gelirse ben gelmem, o kişinin yanında görünmek istemem.O bunu dedi şunu dedi…”Gibi gibi..
Çocuk musunuz ,yetişkin misiniz bilemiyorum artık?
İnsanlar kendini ne zaman bilecek?Mütevazı olup, başarılı insanları takdir etmek varken neden bu çekememezlik? Üzgünüm fakat durum böyle. Lütfen kişisel sorunlarınızı bırakın.
Şu an yaşadığımız canım memleketimin halini de düşünecek olursak bir işi de doğru düzgün yapsak mı artık?
Fikirlerimiz uyuşmayabilir Eğer sanat damarlarımızı tıkayıp kan akışını durdurursak o kalp bir gün dayanamaz, pat diye kalp krizinden ölebiliriz. Birbirimize olan saygınlığımızı yitirmezsek kan dolaşımı normal seyrine döner. Eleştiriye açık,önyargılarından sıyrılmış bireyler ve bireylerden oluşan toplumlar daima ilerleme kaydederler.
Bütün bu anlattıklarıma karşın hâlâ empati duygumuzu geliştiremiyorsak vay halimize.
Kendi çıkarlarımız için bir başkasına sürekli şakşakçılık yapıyorsak, bir ülkenin kalkınması düşünülemez. Eğitim eğitim her şeyin temelinde bunun olduğunu söyleyenler öncelikle kendisine bu sefer süslenmek için değil kendinizle yüzleşip aynaya bakmanızı öneririm.
Para,şan,şöhret bunları bırakalım ve özümüze dönelim.
Ah gözü kör olana ne söyleyebiliriz ki?
Artık birleşme zamanı! Kimse kimsenin düşmanı olmamalı..Aramızda kişisel sorunlarımız olsa dahi, TEK vücut olmayı başarabilecek miyiz?
Bir nisan yağmurunda arınmamız dileğiyle!
Gökçe GÜNEY 20.04.2025 Samsun/Evimden
