Köşe Yazısı- Sayfa 2

Ben,şarkıların içindeyim. Sizlerse korkularınızın içindeki umudu kalbinize hançerlemiş vaziyette hâlâ kanunlarınızı düzeltemeyenlerdensiniz. Bu yüzden bırakın şarkılarımızı beraber söyleyelim. Soyleyelim ki doğa ana

İnsan yürümeye başladıktan sonra karşı cinse ilgi duymaya başlar.  İlkönce neyi ve neden beğendiğini bilmese de zamanla bu beğenme, ilgi duyma, yakınlaşma

Sıfırlanıyorum, Boş bir levha var kafamın içinde.Yazdıkça,çizdikçe ümitleri,kurtuluyorumdolunayın çekim kuvvetinden. Bazen huzursuzluk sarıyor içimi pusuda yatmış her dolunay beni dışarıya itiyor.Yeter diyorum

Eğitim insanların daha iyi, daha güzel, daha konforlu bir yaşam sürdürmesi için gerekli bilgi beceri ve çalışmaları kazandırmak için olmalı. Ama günümüzde

Okullar yarıyıl tatiline giriyor. Kağıt, karne üzerinde herkes yaptığının karşılığını görecek. Sadece herkes değil, öğrencilerin velileri de okula gönderdiklerinin ne durumda olduğunun

Hepimiz sızlanıp duruyoruz… Hükümet zam vermedi. Hayat pahalılığı aldı başını gitti. Fiyatlara koşsakta yetişemiyoruz. Zamlara sitemlerimiz, feryadımız bile yetişemiyor. Daha zammın biri

Savaşta da barışta da… Belçika-Brüksel’de Standard adlı gazetenin matbaasını bir grup arkadaşla 1993 yılı şubat ayında gezmiştik. Devasa bir bilgisayar. Bir buçuk ton

Çok beklemiştik. O kadar çok beklemiştik ki geceleri rüyalarımıza girip duruyordu. Gecenin bir vaktinde “hayırdır” deyip, yataktan fırladığımız bile oldu. Dudaklarımız uçuklamasın

İnsan hakları günü sadece 10 Aralık günü mü? Ne dersiniz? Diğer haftalar, diğer günlerde insanlık tatile mi çıkıyor? Anlaşılan “senede bir gün””

Sözün büyüsü mü? Yoksa kendimden kaçmak isteğim mi? Yeniliklere ve farklı yere gitme hayalleri mi beni buraya getirdi bilemedim. Belki hepsi, belki

Bugün haber sitelerinin birinci haberi AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın köprüde intihar eden birini kurtarmasını konu ediyordu. Bu tablo tanıdık gelince başladım