Avrupa’da Emekli Yaşar, Türkiye’de Sürünür

Türkiye’de emeklilik artık bir “hak” değil, sabır sınavı.
Avrupa Birliği ülkelerinde emekli olmak; dinlenmek, seyahat etmek, torun sevmek demek.
Türkiye’de emekli olmak ise; ucuz ekmek kuyruğu, indirim kovalama ve ay sonunu getirme duası demek.
Soruyu net soralım:
Aynı dünyada mı yaşıyoruz?
Avrupa’da Emekli = Sosyal Devletin Yurttaşı
AB ülkelerinde ortalama emekli maaşı;
Almanya’da bir emekli, kirasını öder, ısınır, sağlığa ücretsiz erişir.
Fransa’da emekli, kültür-sanat etkinliğine gider, seyahat eder.
Hollanda’da, İskandinav ülkelerinde emekli, yoksulluk riskiyle değil yaşam kalitesiyle ölçülür.
Çünkü orada emeklilik, insanca yaşam hakkı olarak kabul edilir.
Devlet, “bütçe yok” diye emeklisini açlığa mahkûm etmez.
Türkiye’de Emekli = İstatistik Kalemi
Türkiye’de ise emekli maaşı:
Açlık sınırının altında,
Yoksulluk sınırının çok altında,
Enflasyonun ise çok gerisinde.
İktidar çıkıp ne diyor?
“Avrupa bizi kıskanıyor.”
Evet kıskanıyor olabilirler;
Emeklinin pazarda akşam saatini beklemesini,
Torununa harçlık verememesini,
Çalışmak zorunda kalan 70 yaşındaki insanları,
Emekliyi sadaka politikalarına mahkûm eden sistemi.
Aynı Prim, Farklı Hayatlar
Türkiye’de emekli, 30–35 yıl prim öder.
AB’de emekli de prim öder.
Ama sonuçlar bambaşka.
Çünkü Türkiye’de primler;
Yandaşa teşvik,
Saray bütçesi,
İsraf projeleri,
İtibar masrafları arasında erir.
Emekliye gelince:
“Sabredin, şükredin, dua edin.”
Emekliye “Lütuf” Değil, Hakkı Verin
Avrupa’da emekli maaşı asgari ücretin altına düşmez.
Türkiye’de emekli maaşı, asgari ücretle kıyaslanarak bastırılır.
Çünkü burada emekli, yurttaş değil;
yük olarak görülür.
Oysa emekli;
Bu ülkenin yollarını yapan,
Fabrikalarında çalışan,
Vergisini ödeyen,
Çocuklarını büyüten insandır.
Gerçek Kıyas Şudur
AB ülkeleri emekliye yaşam verir.
Türkiye emekliye hayatta kalma mücadelesi verir.
Sorun ekonomi değil.
Sorun tercih.
Kaynak var ama emekliye yok.
İtibara var ama insanca yaşama yok.
Ve bu tabloya hâlâ “başarı hikâyesi” diyenler varsa,
onlara tek sözüm var:
Emeklinin mutfağına bir gün girin, sonra Avrupa ile kıyas yapın.
Çünkü gerçek enflasyon,
gerçek yoksulluk,
gerçek utanç
oradadır.