Tarihe bir not için…
Türk eğitim sisteminin dünya eğitim tarihine önemli bir katkısı
KÖY ENSTİTÜLERİ’ni biraz da kıskanarak,
Biz de eğitimin içindeyiz.
Eğitimin ana unsuruyuz.
Her ne kadar köy enstitüleri gibi çok özel yetiştirilmemiş isek de,
Biz de, o zamanın içindeki koşullara göre,
Yurdun her tarafında gönüllü birer kıvılcım gibi,
Cehaletin üzerine atılacak birer cengaver olarak yetiştirildik.
Hepimiz gözümüzü kırpmadan,
Hiçbir şeyden yılmadan, korkmadan,
Gönüllüler ordusu olarak yurdun her tarafındaki okullara dağıldık.
Görevlerimizi yaptık.
Sadece görevlerimizi mi…?
Elbette ki hayır.
Akan çatıyı onardık.
Tezekle soba yaktık.
Çocuklarımızın ıslak çoraplarını kuruttuk.
Eksik kalemlerini, defterlerini, kitapların tamamladık.
Okulda olmayan araç, gereçleri becerilerimiz ölçüsünde yaptık.
Eğitimde, derslerde kullandık.
Çevre okullarda olan araç gereçleri ödünç alıp sınıflarımızda,
Derslerimizde kullandığımız zamanlar da oldu.
Hani bir söz vardır ”beş parmağın beşi bir değil.”
Öyle öğretmenlerle de karşılaştığımız da oldu.
Bir mikroskobu ben şehir merkezindeki okul müdüründen,
Bir günlüğüne almak için bir hafta devamlı olarak isteyip,
Alamadığım zamanlar da oldu.
Aynı okuldaki eğitim aşığı müdür yardımcısının işareti üzerine ondan alıp
Dersimde kullanarak geriye sağlam iade ettim.
Çocuklarla çocuklar gibi oynadık,
Eğlendik.
Onları vatan için,
Millet için iyi birer yurttaş olarak yetiştirmeye çalıştık.
Aradan yıllar geçti.
Hepimiz emekli olduk.
Ama adımızdan bahseden kimseler olmadı.
Bir köşede unutulduk.
Bu da beni, adımızdan bahseden,
Bizim gibi öğretmenlerin yetiştirilmesi için,
Öğretmen okullarının yeniden açılmasını gündeme taşıyacak,
Güçlü bir dernek kurmak fikrimi bir grup arkadaşın arasında açıkladım.
O toplantıdaki bir arkadaşımız orman yangınlarının çok olduğu 2021 yılında konuyu bana açtı.
Zaten fikir benimdi.
Destekledim.
Yurdun dört bir tarafından farklı öğretmen okulları mezunları ile iletişime geçtik.
Her katılımcı konunun birer gönüllü savunusu, destekçisi oldu.
Hiç bir kimse emekli olduğu,
Ununu eleyip eleğini astığı aklına gelmeden,
Göreve yeni başlıyormuş gibi işin bir ucundan tutup,
Katkı sunmaya başladılar.
İlk önce gönüllü birliktelik oluştu.
Bunu, dernek kurarak ete kemiğe büründürdük.
Kurucu başkan ve yönetimi öncülüğünde toplu halde ATA’nın huzuruna çıktık.
Sonra Ankara YENİMAHALLE belediyesinin gösterdiği alanda 1200 fidanlık bir “ÖĞRETMENLER PARKI” kurduk.
Arkadaşların yoğun katkısıyla da 16 Mart öğretmen okulları kuruluş yıl dönümünde Ankara-AKYURT ilçesi Şeyhler köyünde 20 bin fidanlık bir orman oluşturduk.
Hepimiz çocuklar gibi şendik.
Ertesi gün, kurduğumuz derneğin yeni yönetim kurulunun oluşturulmasına sıra gelmişti.
Kurucu başkan ve kuruluşta önderlik yapanlar yoğun ve yorgunluklarını ileri sürerek yönetimde görev almayacaklarını defalarca arkadaşlara açıkladıkları gibi beni de öne, ileri sürerek yeni yönetimi oluşturmamı istediler.
Ben de ekibimi oluşturmak için üye arkadaşlarla görüşmeler yaptım.
Bu sırada bazı üyeler yönetimde olmamın zorluklarını anlattılar.
“Dernekten ne çıkarın var ki Samsun’dan gelip başkanlık yapacaksın” diyenler de oldu.
Farkettim ki bu düşünceye sahip olanlar, çıkarı olmadan sorumluluk almak istemeyenlerdir.
Ben görüşmelerimi sürdürdüm.
Ve nihayet seçim günü geldi, çattı.
Yorgun, yılgın, bıkkın olan arkadaşlar dopingli içeceklerden içmiş olacaklar ki Tekrar hareketlendiler.
Ortak liste çıkarmamızı istediler.
Benim listeye almak istediğim arkadaşları engelleyip, listeye almak istemediler.
O sırada derneğe ikilik girmesin,
Birlikteliğimiz perçinlensin diye ben arkadaşlarıma danışmadan,
Ayrı bir liste çıkarmayacağımı kürsüden anlattım ve adaylıktan çekildim.
Bana kızan,
Serzenişte bulunan,
Adaylığıma devam edip,
Listemi divana vermemi isteyen arkadaşlarımdan bir kez de buradan özür diliyorum.
Tek liste ile seçime gidildi.
Beni öne sürüp, seçim günü de bana rakip olanın oluşturduğu tek liste sandıktan çıktı.
Biz de o listeye oy verdik.
Aynı gün akşamı yaptıkları yönetim kurulu görev dağıtımı toplantısında kendisi Yönetimden istifa etti…
Yeniden seçim zamanı geldi.
O üyenin “mikserlik” görevini yeniden eline aldığını duyuyoruz.
Sağduyulu üye arkadaşlar gerekli uyarıyı,
Gerekli cevabı kişinin anlayacağı uygun dilden anlatacaklarına inanıyorum.
Onlar sınıflarında nice yaramaz öğrencileri gerekli uyarılarıyla,
Rehberlikleriyle sınıfla, toplumla uyumlu hale getirmesini başarmışlardır.
O arkadaşlara da kolay gelsin.